Teringat saya kepada seorang rakan guru tiga tahun lepas. Dia datang ke pejabat saya bertanyakan pendapat. Dia berminat untuk menyambung pelajaran ke peringkat ijazah kedua. Kekangannya pada masa itu ialah keluarga. Bukan calang-calang bagi seorang ibu yang mempunyai anak seramai 9 orang. Saya katakan bahawa kejayaan yang terhasil daripada kepayahan dan keperitan akan lebih berganda kemanisannya. Alhamdulillah, saya dapat berita dia telah berjaya mendapat ijazah sarjananya baru-baru ini.
Semalam seorang rakan yang jauh lebih muda daripada saya menghubungi. Nada ceria memberitahu saya bahawa dia dalam semester 3 pengajian peringkat PhD. Dia yang saya kenal memang hebat dan sentiasa bermotivasi. Berusia awal 30 tahun. Semoga dia berjaya.. itu doa hati kecil saya.
Saya mengharapkan seorang lagi insan yang dekat di hati saya tetap tabah dan gagah. Hanya beberapa langkah sahaja lagi dia bakal menyelesaikan pengajian. Teruskanlah.. terbanglah sampai kamu lelah.. pasti puncak itu akan jadi milikmu..
Saya?...mungkin saya telah lelah.
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
0 comments:
Post a Comment