"SAYA DEKAT LUBNAN"

"salam cikgu, selamat hari raya,halal kn segala ilmu. tentu cikgu xkenal saya dah,, sy sekelas dengan suriana n anis wahab masa form 5A, juga pengawas sekolah,,tiap2 kali perhimpunan..kena perli dng cikgu..kena kaunseling lg dng cikgu pasal kena fitnah dng pompuan. alhamdulillah, skrng dh jd orang yg berguna n berkhidmat untuk negara. sy kerja sebagai pegawai tentera berpangkat kapten. sekarang sy dekat lubnan join misi dng PBB. terima kasih cikgu. hidup semakmur."

"jasa dan pengorbanan cikgu xdapat di beli dng wang ringgit. insyaallah cikgu, ada je kelapangan masa sy akan p jumpa cikgu."

Mesej tanpa di edit ini saya terima pada hari ke dua Aidil Adha via Facebook. Terpegun dan minda saya menerawang mencari wajah si pengirim mesej ini. Akhirnya 'hard disk' otak saya masih simpan wajah murid saya yang satu ini.. walaupun 'flash back'nya sedikit kabur....
SubhanAllah, yang mempermudahkan teknologi ICT ini. Orang yang berpuluh tahun berpisah mampu bertemu melalui maya.
CATATAN:
1. Rasa terharu menyelubungi hati saya...Benar kata orang, "Guru memang kaya dengan murid-muridnya".
2. Sehingga ke saat ini, hati saya tetap di sekolah.. bersama pelajar yang hati mereka lembut dan mudah dibentuk (bukan seperti sekarang, melayani buluh-buluh tua yang miangnya menusuk kulit. Malah terkadang menahan serpihan yang menjadi runcing menusuk hati....)